Tradycja organizowania wyjazdów wakacyjnych w Pracowni sięga ponad 30 lat i jest odpowiedzią na potrzeby osób niepełnosprawnych. Nie są one w stanie, z racji swojej niepełnosprawności, podejmować zwyczajowych form aktywności, znajdować odpowiedniej dla siebie rozrywki, ani uczestniczyć samodzielnie w życiu kulturalnym.

Niepełnosprawność intelektualna bardzo długo traktowana była jedynie jako kategoria medyczna, a nie jako odnosząca się do praw człowieka. Poglądy na upośledzenie umysłowe przyczyniły się do powstania w świadomości społecznej stereotypu jednostki upośledzonej umysłowo – pozbawionej indywidualnych cech osobowych, potencjału rozwojowego – będącej nosicielem zestawu cech podkreślających inność i nienormalność, a przede wszystkim braku „normalnych” (naturalnych) potrzeb, zachowań, przeżyć i możliwości udziału w życiu społecznym. Mimo wszystko, doświadczenie praktyków i specjalistów mówi, że dorosłe osoby niepełnosprawne są w stanie podejmować czynności związane z prostymi czynnościami pracy i żyć samodzielnie przy zapewnieniu odpowiedniego wsparcia. Specyfika ich schorzeń nie pozwala jednak na planowanie własnego rozwoju i świadome podtrzymywanie nabytych umiejętności.

Wieloletnia praktyka Pracowni i nasze doświadczenia terapeutyczne potwierdzają, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną, pomimo swoich schorzeń, potrafią opanować proste umiejętności w zakresie samoobsługi i orientacji w codziennych sytuacjach, wykazują inicjatywę w nawiązaniu kontaktów z otoczeniem, a także ujawniają potrzebę ekspresji twórczej. Często nie docenia się jednak wrażliwości osób upośledzonych na piękno oraz ich potrzeb kulturowych i twórczych. Dlatego właśnie tak ważna jest ciągła praca nad usprawnianiem zaburzonych funkcji i uczenie nowych umiejętności. Oznacza to, że potrzebne i słuszne jest kontynuowanie terapii i opieki także podczas sezonu urlopowego i wakacji – w odmiennej formie niż programowe zajęcia w placówkach codziennego przebywania. Coroczne wyjazdy wakacyjne dla naszych uczestników, są więc formą aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku. Przedsięwzięcie to stwarza więc przede wszystkim możliwość realizacji prawa do wypoczynku przysługującego każdemu człowiekowi, umożliwia odpoczynek osobom niepełnosprawnym pod opieką specjalistów kontynuujących opiekę i terapię w formie odmiennej od codziennych obowiązków w instytucji terapeutycznej, daje im okazję wzrostu samodzielności oraz umożliwia odpoczynek rodzinom zmęczonym całodobową, kilkudziesięcioletnią opieką nad niepełnosprawnym członkiem rodziny.

Pracownia jest jedynym w swoim rodzaju ośrodkiem w Polsce, który od ponad 30 lat organizuje wypoczynek letni dla dorosłych osób niepełnosprawnych. Z racji trudności w czytaniu, pisaniu i liczeniu, nasi podopieczni nie potrafią skorzystać z oferty dostępnej na wolnym rynku – zadzwonić do ośrodka wypoczynkowego, skorzystać z jego strony internetowej, czy wypełnić wymaganych formularzy. Potrzebują w tej dziedzinie pomocy i wsparcia. Nasze wyjazdy wakacyjne od lat są więc formą aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku oraz programem rozwijającym zainteresowania i uzdolnienia artystyczne. Podczas pobytu poza domem stwarzamy okazje do podtrzymywania umiejętności samoobsługowych i zaradności życiowej uczestników. Ciesząc się wzajemną obecnością rozwijamy zainteresowania i uzdolnienia artystyczne, sportowe, manualne, mające na celu trening kreatywności osób niepełnosprawnych. Podczas wyjazdów ma miejsce nauka zachowań społecznie akceptowanych poprzez pogadanki na temat uzależnień i zdrowego stylu życia oraz praktyczne formy spędzania wolnego czasu. Podopieczni uczą się podejmowania prób nauki dysponowania czasem poprzez samodzielny wybór zajęć i korzystanie z proponowanych form aktywności. A nade wszystko zależy nam na odciążeniu rodziców i opiekunów osobistych, zmęczonych wieloletnią opieką nad dorosłymi niepełnosprawnymi.

Przez wszystkie lata żaden z opiekunów nigdy nie pobierał wynagrodzenia za pracę podczas wakacji. Zasadę tę utrzymano w Pracowni do dziś, mimo że istnieją już możliwości wynagradzania opiekunów i terapeutów pracujących na turnusach rehabilitacyjnych. Dlatego właśnie opiekunami podczas naszych wyjazdów zostają osoby, które rzeczywiście chcą spędzać czas, poznawać się oraz bawić i wypoczywać razem z osobami niepełnosprawnymi.

Zdecydowana większość rodzin naszych osób niepełnosprawnych boryka się również z trudnościami finansowymi i niezaradnością życiową. Nawet uzbieranie kwoty powszechnie niewielkiej, rzędu kilkuset złotych, dla każdej z tych rodzin jest ogromnym wysiłkiem i wiąże się z poważnymi wyrzeczeniami. Spośród rodzin naszych uczestników, wielu z nich znajduje się w tak trudnej sytuacji życiowej, że nigdy nie miałoby szansy na wypoczynek w grupie rówieśniczej bez pomocy darczyńców. Do 1994 roku wakacje finansowane były częściowo przez rodziny podopiecznych oraz ze środków pozyskiwanych od ofiarodawców i przyjaciół Pracowni takich jak pobliskie parafie lub Fundacja „Sinapis”. Był też okres, w którym turnusy rehabilitacyjne finansował Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Niestety aktualnie – jako dorosłym niepełnosprawnym – zazwyczaj nie przysługuje już dofinansowanie z PFRON. Co roku zmagamy się więc z pozyskaniem darczyńców, którzy zechcą pomóc w opłaceniu kosztów wyjazdu dla najuboższych uczestników.

Jeśli chciałbyś pomóc naszym niepełnosprawnym, możesz to zrobić TUTAJ – każda złotówka jest dla nas bezcenna.