W Internecie co jakiś czas wraca dyskusja na  temat dubbingu w filmach. Dla niektórych filmy z dubbingiem są nie do zniesienia. Są odbiorcy, którzy ponad wszystko cenią sobie  najwyżej możliwość słyszenia oryginalnego języka, a jeszcze inni uważają, że dubbing jest dobry, jeśli jest dobry 🙂  – oceniają jakość i właściwy dobór głosów. Jeszcze jest grupa, która wyśmiewa tych, co chodzą na filmy z dubbingiem, bo sztuczny i dziecinny.

Ale jest grupa osób, która potrzebuje dubbingu. Są to osoby niepełnosprawne. Mam na myśli różnego rodzaju niepełnosprawności. Ale osoby z upośledzeniem umysłowym i innymi trudnościami psychicznymi posiadają cechy utrudniające im korzystanie z powszechnych zasobów społecznych. Cały czas doświadczają dyskryminacji wskutek niedoskonałego ustawodawstwa, jak i kulturowych stereotypów.

Nie są w stanie z racji swej niepełnosprawności podejmować zwyczajowych
i społecznie akceptowanych form aktywności, znajdować odpowiedniej dla nich rozrywki, ani uczestniczyć samodzielnie w lokalnym życiu kulturalnym.

Takie dziennie ośrodki wsparcia – środowiskowe domy samopomocy jak Pracownia Rozwijania Twórczości Osób Niepełnosprawnych oferujące opiekę i terapię, wśród wielu zadań realizują tzw. trening nauki spędzania czasu wolnego. Podtrzymujemy umiejętności społeczne, komunikacyjne i staramy się uczyć zachowań społecznie akceptowanych.

Wiele osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną potrafi czytać. Ale niestety nie tak szybko, jak wymaga tego czytanie napisów w kinie. Są skazani na „Księgę dżungli”  dla dzieci. Nasi dorośli podopieczni przy wielu okazjach są infantylizowani. Wiele ciekawych, wartościowych filmów wzbudziło by zainteresowanie naszych uczestników, przekazało wartościowe treści oraz dostarczyło rozrywki. Bez lektora albo dubbingu osoby dorosłe nie posiadające wystarczającej sprawności w szybkim czytaniu zostają wykluczone.

Teoria i praktyka profesjonalistów zajmujących się osobami niepełnosprawnych pokazuje, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną pomimo swoich schorzeń potrafią opanować proste umiejętności w zakresie samoobsługi i orientacji w codziennych sytuacjach, wykazują inicjatywę w nawiązaniu kontaktów z otoczeniem, a także ujawniają potrzebę ekspresji twórczej. Są w stanie żyć samodzielnie przy zapewnieniu odpowiedniego wsparcia. Nasi uczestnicy chętnie korzystają z lokalnej oferty kulturalnej. Rodzice i opiekunowie pomagają im korzystać z tych samych rzeczy, które robią ich sprawni rówieśnicy. A kino bez dubbingu staje się niedostępne.

Nasza galeria zdjęć z wyjścia do kina